LOUİS VAN GAAL'IN UZAY TOPARLANMA HAMLESİ

Louis Van Gaal kötü gidişata son çare olarak futbolcularına  kozmonot muamelesi yapmaya başladı. Yeni satın alınmış araçlar ile, iki antrenman arası sporcular özel oksijen kapsüllerde yatıp, hem sakatlanma riskini azaltıyor, hem de daha çabuk toparlıyorlar. Anlaşılan, Van Gaal Manchester United takımını her koldan etkilemeye, kaldırmaya çalışmaktadır. ‘’Carrington’’ gibi son derece modern ve şimdiye kadar sadece elit  atlet ve bisikletçilerin kullandıkları sisteme başvurduğuna göre...

Temmuz ayında çift antrenman ve yeni yükleme antrenmanlarını uygulamaya başlayınca, futbolcular uyum sağlamakla zorlanmış, bazı sakatlıklar başlarına gelmişti. Kurt teknik adam toparlanmayı yetersiz bulmuş ki, hemen oksijen kapsülleri sipariş etmiş, devreye sokmuştu. Bu metod ilk önce uzay araştırma merkezlerinde kozmonotların kullandıklarını bilmekteyiz. Daha sonra, modern tıp ve elit sporda kullanılmaya başlamıştı.

Oksijen kapsülde bir kere, futbolcuların nabız, kan basıncı ve solunum kontrol altına alınır. 100% oksijen ve 3 atmosfer basınç, yarım saatlik bir uygulama ile, vücut  adeta yepyeni bir hayata ‘’Merhaba!’’ demektedir. Her hücre, doku ve organ oksijen ile doyurulurken, metabolizma hız rekorları ‘’kırmaktadır’’. Savunma  sistemi son derece uyanır, hastalıklara neredeyse ‘’Stop!’’denilir. 

Futbolcular rahat yatarken, şeffaf camlardan televizyon bile izleme imkanı vardır.. Eski kapsüllerde gibi dar alan, kapalı korkusu yaşanmaz. 

Her odada yaklaşık 1 atmosfer basıncı vardır. Kapsülde 3 atmosfer uygulaması, futbolcunun 20m. suyun altına girmek gibi bir ortama eş değerdir. Basınç  plazmalarda  çözülmüş oksijen miktarını artırmaktadır. Merkezi sinir sistem uyanır ve savunma artar. Vücudu kamçılarken, yeniler ve enerji verir.

Louis Van Gaal bu uygulama sayesinde sakatlıklardan uzak tutmak, toparlanmayı hızlandırmak ve her şeye rağmen sakatlık olmuş ise daha çabuk iyileşmek amaçlamıştır. Son derece modern, etkili ve pratik bir sistem.

Darısı bizim takımlarımızın başına!

                                                                                                Ertan Hatipoğlu

YAZILMAYAN PRENSİPLER

     

Antrenman biliminde yazılan prensipler kadar yazılmayan olmasa da, vardır. Hatta bir tanesi hep karşımıza çıkmasından dolayı, yazılan desek, yanlış olmaz. Yılda sportif forma  ulaşma sayısı hakkında şöyle bir gerçek vardır: ‘’Yılda 3-4 kez forma girmek zor ve neredeyse ulaşılması imkansız bir olaydır!’’

Günümüzün modern futbolunda bu yazılmayan kanun sık sık acımasız yüzünü göstermektedir. Ülke ve kulüplerin artan sayısı, takımların biriken borçları, kısacası yoğun takvim elit futbolcuları epey yormaktadır. Kendi ve Şampiyonlar ligi maçları, Milli elemeler, Dünya kupası derken, futbolcular yukarıda yazılmayan antrenman prensibine karşı gelmek zorundadır. Yani, yılda 3-4 kez forma girip, görevlerini yapmaya, her yere yetişmeye çalışırlar.

Çalışırlar, ama bir çoğu sakatlanıp, kendini ve kulüplerini büyük zarara sokar, Milli takımlarını da inanılmaz zayıf performanslara sevk ederler. Ayakta kalabilen ama formda olmayan futbolcuları da ilave edersek, son Avrupa 2016 futbol şampiyonası eleme gruplardaki manzaranın sebebi daha net gözükmektedir.

İşte, bizim grubumuzdaki daha 2 ay önceki Dünya 3. Hollanda’nın durumu! 3 maçta sadece 3 puan alabilmiş, Hiddink gibi bir marka ülkesinde yerden yere vurulmaktadır.

Belçika bu konuda başka bir örnek sayılırken, Bosna Hersek gibi Rio’da iyi oynayan takımın halini biraz üzülerek izlemekteyiz.

Tabi, formsuzluk kanununa takılan en-bariz ülke hiç kuşkusuz Dünya şampiyonu Almanya’dır. 3 maçta sadece 4 puan alması bir çok futbol severi şoke etmiş durumda. Yanına İsviçre gibi düne kadar ‘’çelik’’takımı ilave edersek, ne anlatmaya istediğimiz daha net anlaşılacaktır. Yunanistan, Rusya ve Portekiz'i öylesine, ''kapak'' olarak ilave edebiliriz.

İyi giden, grup lideri olan takımlar da var. Bunlar İtalya, İngiltere ve Hırvatistan'dır. Oldukça formda olmaları belki  Avrupa kupası ve Şampiyonlar liginde oynayan kendi kulüp takımların kısıtlı rolleri olabilir mi?

Dünya şampiyonasına gidemeyen, ama şimdi rüzgar gibi esen takımlar İzlanda, Çek, Galler, Slovakya, Polonya, Kuzey İrlanda ve Avusturya olarak gözükmektedir.Bunların yanına İsrail ve Slovenya’yı ilave edebiliriz. Bu takımların ortak özelliği kulüpler bazında daha mütevazi bir performansa sahip olmalarıdır. Tüm dikkatleri milli takıma verip, gerekli anlarda formda olmaları, karşılarına gelen her takımı ‘’üzmek’’ için adeta programlanmış gibi bir görüntü çizmekteler.

Bir de bizim yer aldığımız bir başka grup, yıllarca forma giremeyenler,  mazisini arayanlar ve bulamayanlar denilen bir grup var. Burada Bulgaristan ve Sırbistanı da görmekteyiz.

Antrenman prensipleri  Balkanlarda fazla geçerli değil, galiba…

                                                                                                     Ertan Hatipoğlu

BUMERANG

                      

Büyük sporcu olup da çuvallamak için hiç bir zaman geç değildir. Tıpkı Robert Harting örneği gibi, kendini fazladan aziz göstererek meslektaşı Gatlin’e karşı yaptığı hamleden sonra; ‘’Ben doping cezası yemiş  Gatlin gibi sporcu ile Dünya’da ilk 10 sporcu anketinde yarışmak istemiyorum, ya beni, ya onu bu listeden çıkartın!’’

Robert bunu unutmuş olmalı ki, Gatlin hiç bir zaman kurallara karşı gitmedi, neyse cezası uygulandı ve kanunlar izin verdiği için 4 yıl sonra da olsa geri döndü. İAAF kanunları izin vermeseydi, dönmezdi… Kısacası, horonunu o usullere göre tepti, ter akıttı. Cezası geçmişte kalmış, uzun aradan sonra kendine ve yeteneğine güvenerek geri dönmüş, gittikçe yükselen grafik çiziyordu. Kaldı ki, o listede doping cezası yemiş Merritt ve Sandra Perkovic vardı. Onlara karşı konuşmaması, sadece Justin’ı hedef alması, ayrı bir konudur.

Atletizm’de artık kesin şampiyon diye bir kavram kalmadığını, 8 yıl sonra da olsa yeni teknoloji ile eski numunelere bakılır, maazallah, attığı bumerang geri dönebilir, o  cezalılar listesine girebilir, diye Robert Harting’e hatırlatmak zorundayız. Ayrıca, neredeyse 30 yılık Jurgen Schults'a ait 74.08m. Dünya rekorunu kırsa, kısacası ''Yılın ateti'' anketinde favori durumda olsaydı, ayni hareketi yapıp, meslektaşları ve bir çok seveni üzermiydi?

Doping kuralları herkes için, beğenir, beğenmez geçerlidir.  Sir Seb Coe çok zor durumda olduklarını öne sürse de, İAAF son derece doğru bir karar alarak, Robert Harting’i adaylar listesinden çıkardı.

Kendini fazla ''Aziz'' yapanları Allah da sevmezmiş, derler...  

                                                                                                Ertan Hatipoğlu

KORKULARIMIZDAN ARINMAK

Ertan Hatipoğlu

En ucuz fiyatlarla en iyi alışveriş!

İnsan, herhangi bir işte başarılı olmak istiyorsa ilk önce kendi korkularından kurtulmalı. Futbolda da öyle. Her zaman memnun kalmayan, bahane üreten futbolcu gördüğünüzde, inanın bu onların korkularından kaynaklanmaktadır.

Cesaret bizim takımımızda son yıllarda aranan bir niteliktir. Bunu daha ilk İzlanda maçımızda çok net gördük. Korner atışlarında kalecimizin önünde duran, rahatsız eden rakibimizi uzaklaştırma yolu bulamadık, denemedik bile. Aslında benzer durumları özellikle karşımızda dikilen daha kaliteli takımlara karşı son yıllarda hep görmekteyiz. Evimizde son Hollanda maçını hatırlarsak, rakibimize o “Seni yeneceğim!” duruşunu hissettiremedik ve doğal olarak maçı kaybedip, Dünya Kupası şansımızı yitirdik. Hadi diyelim, daha önce ve sonra büyük başarılara imza atmış bir takımdık. Ama yine de her maç berabere başlar ve iyi taktik, cesaretin varsa, kendini sonuna kadar verirsen, iyi neticeleri alırsın.

İşte, İspanya! Slovakya'dan daha kalitesiz takım mı? Ya Arnavutluk için ne diyelim? Portekizlileri evlerinde yendikten sonra Danimarka'yı elinden kaçırdı! Polonya evinde Almanya’yı ne kötü durumda geri yolladı...

Tüm bunlar her şeyden önce cesaret işidir, “küçüklerin” bazen “büyükleri” yeneceği silahın adı budur. 3000 kişi önünde bize karşı nasıl oynadılar, kafaları sarılı, kan akan yaralarla... Biz ise, Şükrü Saraçoğlu'nda 30 bin seyircinin önünde Çeklere karşı, kaynakları çok yönlü korkularımızdan dolayı, galibiyet yolunu bulamadık, kafalarımız öne eğik ayrıldık.

Alçakgönüllülük iyi bir niteliktir, fakat bizim futbolcularımız zaman zaman kibre giden davranışlar sergilemek zorunda. Onlara ağabeylerinin zaferlerinden daha fazla anlatılması, hatırlatılması gerekecek. Fatih Hoca kendi üslubu ile basın toplantıda ‘’tesadüfen’’ kelimesi ile onlara anlatmaya çalıştı ama... Anlaşılan, yedek kulübesinde o kuvvetli karakterin sahaya taşınması için daha zaman var!

Bolt‘un motoru tekliyor!

Münih’te Okteberfest’e katılan Jamaikalı “Hayatımı da yaşarım, herkesi de geçerim!” maskesi takmış durumda. Ama Almanya’ya sarışın kızlarla bira içmeye değil, tedaviye gitti. Eee, 28 yaşına geldi, tek- tük çatırdıyor, uzman yardımı almaz ise hedeflerine ulaşamaz.

Tasarruf sağlayan çözümler burada !

ERTAN HATİPOĞLU

Elit ferdi sporda, özellikle zirvede 10 yıldan fazla kalmak, neredeyse imkansız bir şeydir. Hele atletizmin 100 metresini düşünürsek, tamamen işlevsel performansa dayandığından, zirvede kalmak değil 10 yıl, bir ay bile kalmak zordur.
Şöyle diğer sporlara baktığımızda, bu sürede kendi branşının tepesinde kalabilen ilk akla gelen isim asrın güreşçisi Hamza Yerlikaya’dır. 17 yaşında dünya şampiyonu olmuş, 13 yıl sonra yine Avrupa şampiyonu olmaya başarmıştı! Arada, tabi 2 olimpiyat şampiyonluğu ve sayısız dünya birincilikleri var.

DOĞUM KADINLARIN MOTORUNU SOĞUTUR

Kısacası, aynen otomobil motorları gibi, her sporcunun ‘’motoru’’ farklıdır ama bir ömrü vardır. Nasıl ki otomobillere “Şu kadar kilometre yolu var” deniliyorsa, elit sporcuların da ömrü öyle. Bayan sporcular bu konuda daha avantajlı, zira onların çocuk doğumları ile doğal dinlenme, ‘’motorlarını’’ garajda tutma özellikleri mevcut. Bir başka göze çarpan ise son zamanların çok yaygın olan doping cezalarından dolayı farklı dinlendirme olayıdır. İşte Justin Gatlin mesela motorunu zorunlu olarak kocaman 4 yıl garajda bırakmak zorunda kalmıştı… Doğal olarak, 10 yıldan fazla zirvede keyfi yapmaya devam etmektedir.

10 yıldan fazla, tam 12 yıl zirvede kalabilen muhteşem Carl Lewis’ten başkası değildir! İlk dünya şampiyonluğunu 1983 yılında, son unvanını uzun atlamada da olsa  1996 Atalanta’da kazanmıştı!

Linford Christie bir başka zirvede sınırları zorlamış sprinterdi. Onun ise çok farklı nedeni vardı… 25 yaşına kadar 10.44 gibi mütevazı derecesi ile kimseyi üzmedi,  neredeyse herkese geçiliyordu. 26 yaşında birden bire 10.04 koşunca, vitesi 4’e atmış,  yine de 10 yıldan fazla bir süre ile daha sonraki viteslerde kalmayı başaramamıştı!

MUHTEŞEM AMA HER ŞEYİN BİR SONU VARDIR

Usain Bolt,  başka, çok farklı bir sporcudur. 15 yaşında 20.57 gibi süper bir derece ile elit spora “Merhaba!” demiş, 19 yaşında artık bir dünya gençler şampiyonu ve rekortmeniydi: 19.97! O zamandan sonra hikayesini bilmeyen kalmamış, sadece atletizmin yüzü değil, bir dünya spor starı oluvermişti! Sadece 2009 yılında Berlin Olimpiyat Stadı’nda dünya rekoru ( 9.58) kırmadan önce, 80 bin kişinin duyduğu heyecanı bir bilseniz…

Kısacası, muhteşem bir kariyer ama her şeyin bir sonu vardır. Şimdi herkesin sorduğu soru bu: Bolt önümüzdeki yıl ve 2016 Rio’da unvanını koruyabilecek, zirvede kalabilecek mi? Son yılda pistlere 2-3 kez çıktı, derecelerinden kendisi bile memnun olmadı, saklanmıştı… Olabilir, dünya veya olimpiyat yarışları olmayan yıllarda onun gibi starlar ‘’motorlarını’’ dinlenmeye, rölantiye alırlar. Gündemde kalmaları için menajerleri birçok şey üretirler. Rakipleri genelde eleştirir, nasihat verirler. Aynen Gatlin’in yaptığı gibi… Eski şampiyonlar uyarısını çekerler, aynı Maurice Greene gibi…

TIFIL ATLETLER BİLE YÜZÜNE MASKE TAKAR

Usain onlara gülerek cevap bile vermez, kendini bilir, ne yaptığını nerede ne maske kullanacağını çok iyi hesabını yapmıştır. “Oktoberfest'te ne işi var?” diye soranlar gerçeği bilmezler. Bolt onların anlamaları için hiçbir şey yapmaz, tam tersine, “Hayatımı da yaşarım, herkesi de geçerim!” maskesi takmış durumda.  Aslında, bu maske en kıdemsiz atlette bile var, herkes neredeyse antrenmansız koştuğunu vurgulamaya çalışır, “Bakın! Çok yetenekliyim, çalışırsam daha neler yaparım, neler!”

Usain, Münih’te sakatlıkların tedavisi için ünlü Bayern Münih Doktoru Wohlfahrt’ın yanına gelmektedir. E, 28 yaşına geldi, tek- tük çatırdıyor, uzman yardımı almaz ise hedeflerine ulaşamaz. Tedavi ziyaretlerini saklamak ama aynı zamanda gündemde olmak ister. Bunun için sarışın kızlarla da fotoğraflar çektirir...

Seneye Dünya Şampiyonası var, rakiplerin de kendine göre problemleri var. Gatlin, Gay ve Powell da ilkbahar yıllarında olmayacak, alttan gelenler de Bolt’un koşabileceği 9.70 civarında dereceye ulaşmaları biraz zor ihtimal. Yohan Blake ve Kemar Bailey-Cole kendi grubunda ''sıkı markaja'' alınmış durumdalar...

Seneye “Yine Bolt” derken, Rio 2016 için aynı şeyi söylemek fantezi sayılır!

ALLAH'IN HAKKI ÜÇTÜR

Ertan Hatipoğlu

Tasarruf sağlayan çözümler burada !

Ne zaman “Hoca takımına 3 gün dinlenme verdi” haberi okusam, ilk önce güler, sonra içimde bir isyan başlar. Ne yani, takım maraton mu koştu, yoksa Everest tepesini Kuzey tarafından mı tırmandı?

Özellikle G.Saray gibi elit bir takımın hocası Cesare Prandelli bu tür aralara sebep ise, daha da duyarlı olmaktayız. Hocamız perşembe sabahı antrenmanını yaptırmış ve “Chao” deyip, bir sonraki antrenmanı pazartesi günü, diye ilan etmiş!

Bir profesyonel sporcunun antrenman-eğitim sürecini bu 3 gün dinlenme olayı nasıl etkiler? Tek kelimeyle: Olumsuz!
Bir kere “fazladan tamlama” prensibini bozar, antrenmanın “kesintisiz” kanununa da aykırıdır. Formda olanlar “geriye dönüş” biletini alır, formsuzlar ise hedefinden uzaklaşır.

Bir italyan’a süperkompenzasyon prensibini anlatmaya kalkışmayacağız ama Jakovlev’in bu konudaki eserlerine bir daha bakmasını önermekteyiz. Tecrübeli hoca da olsa insan zaman zaman bu tür “tazeliklere” ihtiyaç duymalıdır.

Hatırlayacaksınız,  3 gün dinlenmeleri Bursa takımında geçen yıl sevgili Christoph Daum,  birkaç kez uygulamıştı… Sonradan hayırlı bir iş için, oğluna gelin istemek için Almanya’ya gitmek zorunda kaldığı anlaşılmıştı. Hocanın mazereti vardı…

Acaba Prandelli benzeri bir nedenle mi takımı o kadar gün boş bırakıyor? Öyle bir durum varsa peşinen söylesin, biz anlayışlı insanız, anlamaya çalışırız…

Galatasaraylı futbolculara bir tavsiyemiz olacaktır: Siz siz olun, arada bir antrenman yapın, formdan düşmeyin!
Bazen biz hocalar da saçmalıklardan muaf değiliz…

PREMİER LİG BEYNİ KORUYOR

En son Londra derbisi Chelsea-Arsenal maçında  Thibaut Courtois ve Alexis Sanchez arasında çarpışma  kaleciyi kafasından yaralamış, saha kenarında tedavi gördükten sonra, takım  doktoru Eva Carneiro izniyle maça 14 dakika devam etmişti. Bu olay başta Headway Vakfı tarafından çok eleştirildi. Bilindiği gibi bu vakıf futbolcu kafa yaralanmalar ile ilgili  uzmanlaşmış bir kuruluştur. Chelsea takımın yaralanmış kalecisini yeniden oyuna sokmak son derece tehlikeli ve sadece kulüp doktorun alacağı bir karar olmaması gerektiğini vurgulamıştı.

Vakfın baskıları haklı bulundu ve Premier Ligi yönetimi yeni tıbbi kurallarını hatırlatalım:

-       Kafasında sakatlık geçiren herhangi futbolcu derhal oyun alan dışına çıkması gerekir.

-       Teknik ekip sakatlık geçiren futbolcuyu yeniden oyuna dahil etme kararı kesinlikle yasaklanıp, son karar kulüp doktoruna aittir.

-       Ev sahibi takım 3. Doctor temin etmek zorunda.O her iki takım doktoruna yardımcı olacaktır. Ayrıca, olayın videosunu izleyip, durum tespiti yapıp meslektaşlarına yardımcı olacaktır.

-       Premier Liginde oynayan her futbolcu aralıklı olarak nefroloji muayeneden geçmesi zorunlu olup, beyin sarsıntı geçirenlerin takibi kolaylaşacaktır.

Courtois ‘’Stanford Bridge’’ oyunun 10. Dakikasında sakatlandı, 14 dakika oynadıktan sonra diğer kaleci Petr Cech ile değiştirilmek zorunda kalmış, hastaneye götürülmüştü. Televizyondan gördüğümüz kadarı ile Thibaut’un kulağından kan akmaktaydı. Bu durumda onu yeniden 14 dakika da oynatmak son derece tehlikelidir.

İşin asıl enteresan tarafı Belçikalı kaleci önümüzdeki birkaç gün milli takımında Andora ve Bosna’ya karşı oynayıp, oynamayacağı. Belçika teknik direktörüne göre Courtois oynayacaktır, Mourinho da kendi tıbbi ekibine güvendiğini beyan ederek, bu ihtimali neredeyse gerçekleştirmiştir.

Tüm bu gelişmeler insanın aklına Petr Cech’in o ünlü kaskı  getirmiyor, değil. Hiç olmaz ise, tüm kaleciler bunun gibi önlem almaları, kural olarak tüm Dünyada uygulanmaya zamanı gelmedi mi? 

                       

                                                                                                            Ertan Hatipoğlu