SÜRANTRENE

Galatasaraylı futbolcular mevcut durumları hakkında teşhisi koymuş gözükmekteler. Hocaları Prandelli’nin yaptırdığı antrenman onlara fazla gelmiş, sürantrene olmuşlar, yani aşırı antrenmana maruz kaldıklarını öne sürmekteler.

Sürantrene durumu takımın bireysel ve toplam genetik potansiyelini antrenman etkileri ile aşarak, bir müddet sonra gözlenen bir fizyolojik süreçtir. Özellikle elit sporda  arzuları gerçek kapasitelerini aşan durumlarda, genelde genç antrenörlerin  yaptıkları hatalardır. Futbolda sık sık antrenör değişiklikler, materiyayı tanımamaları ve takım sporcuları ile ‘’uzak’’ diyaloglar bu tür durumlara sebep olmaktadır. Çok nadir de olsa...

Galatasaray takımı iyi tanımayan Prandelli, belli ki futbolcuların genetik performans potansyelini fazladan iyimser düşünmüş ki, yaptırdığı antrenmanlar sonucunda futbolcularda apati, isteksizlik ve işlevsizlik meydana gelmiştir. Burada sadece antrenmanların fazla gelmesi değil, futbolcuların masaj, sauna, gıda ve vitamin gibi toparlanma unsurların da eksikliği söz konusudur. Yakın diyalogların eksikliği,  kontrolsüzlük  belli ki, durumu iyice netleştirmiş, daha sezon başında ‘’ziller çalmıştır’’. Hoca karşısında gerçek profesyonellerin durduğu, ona göre model antrenman verdiğini bilinmektedir. Cesare için Fiorentina ve Roma ne ise, Galatasaray da o dur! Hatırlarsanız, geçen yıl benzeri hata Beşiktaş hocası Slaven Bilic de yapmıştı... 

Sürantrene olan futbolcu sabah yataktaki, dinlenmiş nabzı normalinden yüksek, yüklemelerden sonra nabzın dönmesi fazladan zaman almaktadır. Ani kalkmalarda gözler kararır, iştahsızlık, bulantı gözlenir. Bu durumlarda 1-2 haftalık dinlenme , zaman zaman yavaş düz koşu, az miktarda genel kuvvet çalışmaları yapılır. Tesisten uzak,  doğa ortamda antrenmanlara başvurulurken, vitamin ve gıda olayına hemen el atılmalı, gerekirse doktor kontrolünde glikoz, elektrolit serumlar takılmalıdır. Kısacası, sürantrene öyle kolayca gelinen ve çıkılan bir olay değildir. Galatasaraylı futbolculara kim o masalları anlatıyor, bu bahaneleri öne sürmeleri için öğretiyorsa, karşısında bilimi, tecrübeyi ve en-önemlisi kısa geleceği bulacaktır.

Kısa gelecek herkese bunun sadece bir basit yorgunluk, motive eksikliği, güçsüzlük olduğunu gösterecektir. Sezon başı olması ve yoğun maçlara rağmen...

Prandelli’li veya değil!

                                                                                                                       Ertan Hatipoğlu

BİLİÇ'İN ASIL SINAVI

Bir sporcu sportif formun zirvesinde 6-8 haftadan fazla kalması zor, o süreden sonra düşmesi kaçınılmazdır. Antrenman bilimi kitaplarında öyle yazar…Bizim de, uzun yıllar elit sporda gözlemlerimiz o yöndedir. 

Beşiktaş takımı bu sezon ön eleme maçlarından dolayı erken forma girmek zorunda kalmış, ağustos ayında forma girmişti. Feyenoord ve Arsenal maçlarında gösterdikleri performans bunu doğrulayacak bir gerçekti. Ligin ilk 6 haftası sonunda lider olması ve en-son ‘’Partizan’’ zaferi takımın hala formda olduğunu göstermektedir. Evet formdadır, ama bu durum daha ne kadar sürecek? İşte, milyonlarca kendi ve rakip taraftarın  kafalarını kurcalayan soru!

Avrupa’ya baktığımızda, en-iyi takımlar yeni forma girdi sayılır ve önüne gelene 5-7 gol attıklarını görmekteyiz. Bu durum neredeyse aralık sonuna kadar devam eder ve sonra 2. Yarı hazırlıklar için kampa girerler. Daha sonra özellikle mart sonundan başlayan  yeni bir form dalgası ile, mayıs ayın gerekirse sonuna kadar Şampiyonlar, Avrupa ligi finallerine kadar gereken vazifeleri yerine getirmeye çalışırlar.

Beşiktaş’ın bu yılki  çözmesi gereken problemi ön eleme sürecinden dolayı erken forma girmesi ve özellikle kasım ve aralık ayındaki kaçınılmaz form düşmesidir. Avrupa’da onun gibi ön elemelerden gelip de hala iyi performans gösteren Ludogorets, Legia ve Steaua gibi takımlar, Beşiktaş’ın iyi yolda olduğunu, modern metotlar ile antrene edildiğini göstermektedir.

Fakat, takvime baktığımızda ekim ayın sonuna geldiğimizi ve yavaş, yavaş Beşiktaş takımın formdan düşmesi gerektiğini, en-azından bilim bunu ‘’emrediyor’’, diye düşünmememiz imkansızdır.

Bu durumda ne yapmalı?

Birincisi, rotasyona hazırlanmış futbolcuları varsa, onları yavaş yavaş oynatmalı. Bir  Uğur Boral mesela uzun zaman forma için adeta ‘’ağlamaktadır’’… Burada asıl problem o futbolcular  formda göreve hazırlar mı? Fenerbahçe Soma turnuvasında o yedek futbolcuların süper performanslarını gördük, ama önemli olan şimdiki durumları olacaktır.
 İkincisi, sakatlıklarından dolayı şu ana kadar hiç forma girememiş futbolculara gereğini yapıp, sağlıklı, formda daha verimli takımda görmektir. Bir Sosa örneğin, takıma katkı olarak yapacak çok şeyleri vardır.
Üçüncüsü, formları düşmekte olan as futbolculara özellikle milli aralarda ve özellikle kuvvet niteliklerini takviye edip, gereken çalışmaları yapılmasıdır. Kart cezalılara ''kısa dönem'' takviye antrenmanları da çok yararlı olacaktır. Böylece, onların form durumlarını 2-3 hafta fazladan uzatmış, takıma katkılarını fazlaştırma şansı yakalanmış olur.
Dördüncü, takımın bazı antrenmanlarını değişik, genelde doğa  ortamlarda yaptırıp, psikolojik tarafından da katkı yapılmış olacaktır.

Kısacası, Bilic ve ekibin asıl sınavı kasım ve aralık ayında olup, silindirin altından tavşan çıkarabilecekler mi, hepimizin merak konusudur... 

                                                                                                            Ertan Hatipoğlu

LOUİS VAN GAAL'IN UZAY TOPARLANMA HAMLESİ

Louis Van Gaal kötü gidişata son çare olarak futbolcularına  kozmonot muamelesi yapmaya başladı. Yeni satın alınmış araçlar ile, iki antrenman arası sporcular özel oksijen kapsüllerde yatıp, hem sakatlanma riskini azaltıyor, hem de daha çabuk toparlıyorlar. Anlaşılan, Van Gaal Manchester United takımını her koldan etkilemeye, kaldırmaya çalışmaktadır. ‘’Carrington’’ gibi son derece modern ve şimdiye kadar sadece elit  atlet ve bisikletçilerin kullandıkları sisteme başvurduğuna göre...

Temmuz ayında çift antrenman ve yeni yükleme antrenmanlarını uygulamaya başlayınca, futbolcular uyum sağlamakla zorlanmış, bazı sakatlıklar başlarına gelmişti. Kurt teknik adam toparlanmayı yetersiz bulmuş ki, hemen oksijen kapsülleri sipariş etmiş, devreye sokmuştu. Bu metod ilk önce uzay araştırma merkezlerinde kozmonotların kullandıklarını bilmekteyiz. Daha sonra, modern tıp ve elit sporda kullanılmaya başlamıştı.

Oksijen kapsülde bir kere, futbolcuların nabız, kan basıncı ve solunum kontrol altına alınır. 100% oksijen ve 3 atmosfer basınç, yarım saatlik bir uygulama ile, vücut  adeta yepyeni bir hayata ‘’Merhaba!’’ demektedir. Her hücre, doku ve organ oksijen ile doyurulurken, metabolizma hız rekorları ‘’kırmaktadır’’. Savunma  sistemi son derece uyanır, hastalıklara neredeyse ‘’Stop!’’denilir. 

Futbolcular rahat yatarken, şeffaf camlardan televizyon bile izleme imkanı vardır.. Eski kapsüllerde gibi dar alan, kapalı korkusu yaşanmaz. 

Her odada yaklaşık 1 atmosfer basıncı vardır. Kapsülde 3 atmosfer uygulaması, futbolcunun 20m. suyun altına girmek gibi bir ortama eş değerdir. Basınç  plazmalarda  çözülmüş oksijen miktarını artırmaktadır. Merkezi sinir sistem uyanır ve savunma artar. Vücudu kamçılarken, yeniler ve enerji verir.

Louis Van Gaal bu uygulama sayesinde sakatlıklardan uzak tutmak, toparlanmayı hızlandırmak ve her şeye rağmen sakatlık olmuş ise daha çabuk iyileşmek amaçlamıştır. Son derece modern, etkili ve pratik bir sistem.

Darısı bizim takımlarımızın başına!

                                                                                                Ertan Hatipoğlu

YAZILMAYAN PRENSİPLER

     

Antrenman biliminde yazılan prensipler kadar yazılmayan olmasa da, vardır. Hatta bir tanesi hep karşımıza çıkmasından dolayı, yazılan desek, yanlış olmaz. Yılda sportif forma  ulaşma sayısı hakkında şöyle bir gerçek vardır: ‘’Yılda 3-4 kez forma girmek zor ve neredeyse ulaşılması imkansız bir olaydır!’’

Günümüzün modern futbolunda bu yazılmayan kanun sık sık acımasız yüzünü göstermektedir. Ülke ve kulüplerin artan sayısı, takımların biriken borçları, kısacası yoğun takvim elit futbolcuları epey yormaktadır. Kendi ve Şampiyonlar ligi maçları, Milli elemeler, Dünya kupası derken, futbolcular yukarıda yazılmayan antrenman prensibine karşı gelmek zorundadır. Yani, yılda 3-4 kez forma girip, görevlerini yapmaya, her yere yetişmeye çalışırlar.

Çalışırlar, ama bir çoğu sakatlanıp, kendini ve kulüplerini büyük zarara sokar, Milli takımlarını da inanılmaz zayıf performanslara sevk ederler. Ayakta kalabilen ama formda olmayan futbolcuları da ilave edersek, son Avrupa 2016 futbol şampiyonası eleme gruplardaki manzaranın sebebi daha net gözükmektedir.

İşte, bizim grubumuzdaki daha 2 ay önceki Dünya 3. Hollanda’nın durumu! 3 maçta sadece 3 puan alabilmiş, Hiddink gibi bir marka ülkesinde yerden yere vurulmaktadır.

Belçika bu konuda başka bir örnek sayılırken, Bosna Hersek gibi Rio’da iyi oynayan takımın halini biraz üzülerek izlemekteyiz.

Tabi, formsuzluk kanununa takılan en-bariz ülke hiç kuşkusuz Dünya şampiyonu Almanya’dır. 3 maçta sadece 4 puan alması bir çok futbol severi şoke etmiş durumda. Yanına İsviçre gibi düne kadar ‘’çelik’’takımı ilave edersek, ne anlatmaya istediğimiz daha net anlaşılacaktır. Yunanistan, Rusya ve Portekiz'i öylesine, ''kapak'' olarak ilave edebiliriz.

İyi giden, grup lideri olan takımlar da var. Bunlar İtalya, İngiltere ve Hırvatistan'dır. Oldukça formda olmaları belki  Avrupa kupası ve Şampiyonlar liginde oynayan kendi kulüp takımların kısıtlı rolleri olabilir mi?

Dünya şampiyonasına gidemeyen, ama şimdi rüzgar gibi esen takımlar İzlanda, Çek, Galler, Slovakya, Polonya, Kuzey İrlanda ve Avusturya olarak gözükmektedir.Bunların yanına İsrail ve Slovenya’yı ilave edebiliriz. Bu takımların ortak özelliği kulüpler bazında daha mütevazi bir performansa sahip olmalarıdır. Tüm dikkatleri milli takıma verip, gerekli anlarda formda olmaları, karşılarına gelen her takımı ‘’üzmek’’ için adeta programlanmış gibi bir görüntü çizmekteler.

Bir de bizim yer aldığımız bir başka grup, yıllarca forma giremeyenler,  mazisini arayanlar ve bulamayanlar denilen bir grup var. Burada Bulgaristan ve Sırbistanı da görmekteyiz.

Antrenman prensipleri  Balkanlarda fazla geçerli değil, galiba…

                                                                                                     Ertan Hatipoğlu

BUMERANG

                      

Büyük sporcu olup da çuvallamak için hiç bir zaman geç değildir. Tıpkı Robert Harting örneği gibi, kendini fazladan aziz göstererek meslektaşı Gatlin’e karşı yaptığı hamleden sonra; ‘’Ben doping cezası yemiş  Gatlin gibi sporcu ile Dünya’da ilk 10 sporcu anketinde yarışmak istemiyorum, ya beni, ya onu bu listeden çıkartın!’’

Robert bunu unutmuş olmalı ki, Gatlin hiç bir zaman kurallara karşı gitmedi, neyse cezası uygulandı ve kanunlar izin verdiği için 4 yıl sonra da olsa geri döndü. İAAF kanunları izin vermeseydi, dönmezdi… Kısacası, horonunu o usullere göre tepti, ter akıttı. Cezası geçmişte kalmış, uzun aradan sonra kendine ve yeteneğine güvenerek geri dönmüş, gittikçe yükselen grafik çiziyordu. Kaldı ki, o listede doping cezası yemiş Merritt ve Sandra Perkovic vardı. Onlara karşı konuşmaması, sadece Justin’ı hedef alması, ayrı bir konudur.

Atletizm’de artık kesin şampiyon diye bir kavram kalmadığını, 8 yıl sonra da olsa yeni teknoloji ile eski numunelere bakılır, maazallah, attığı bumerang geri dönebilir, o  cezalılar listesine girebilir, diye Robert Harting’e hatırlatmak zorundayız. Ayrıca, neredeyse 30 yılık Jurgen Schults'a ait 74.08m. Dünya rekorunu kırsa, kısacası ''Yılın ateti'' anketinde favori durumda olsaydı, ayni hareketi yapıp, meslektaşları ve bir çok seveni üzermiydi?

Doping kuralları herkes için, beğenir, beğenmez geçerlidir.  Sir Seb Coe çok zor durumda olduklarını öne sürse de, İAAF son derece doğru bir karar alarak, Robert Harting’i adaylar listesinden çıkardı.

Kendini fazla ''Aziz'' yapanları Allah da sevmezmiş, derler...  

                                                                                                Ertan Hatipoğlu

KORKULARIMIZDAN ARINMAK

Ertan Hatipoğlu

En ucuz fiyatlarla en iyi alışveriş!

İnsan, herhangi bir işte başarılı olmak istiyorsa ilk önce kendi korkularından kurtulmalı. Futbolda da öyle. Her zaman memnun kalmayan, bahane üreten futbolcu gördüğünüzde, inanın bu onların korkularından kaynaklanmaktadır.

Cesaret bizim takımımızda son yıllarda aranan bir niteliktir. Bunu daha ilk İzlanda maçımızda çok net gördük. Korner atışlarında kalecimizin önünde duran, rahatsız eden rakibimizi uzaklaştırma yolu bulamadık, denemedik bile. Aslında benzer durumları özellikle karşımızda dikilen daha kaliteli takımlara karşı son yıllarda hep görmekteyiz. Evimizde son Hollanda maçını hatırlarsak, rakibimize o “Seni yeneceğim!” duruşunu hissettiremedik ve doğal olarak maçı kaybedip, Dünya Kupası şansımızı yitirdik. Hadi diyelim, daha önce ve sonra büyük başarılara imza atmış bir takımdık. Ama yine de her maç berabere başlar ve iyi taktik, cesaretin varsa, kendini sonuna kadar verirsen, iyi neticeleri alırsın.

İşte, İspanya! Slovakya'dan daha kalitesiz takım mı? Ya Arnavutluk için ne diyelim? Portekizlileri evlerinde yendikten sonra Danimarka'yı elinden kaçırdı! Polonya evinde Almanya’yı ne kötü durumda geri yolladı...

Tüm bunlar her şeyden önce cesaret işidir, “küçüklerin” bazen “büyükleri” yeneceği silahın adı budur. 3000 kişi önünde bize karşı nasıl oynadılar, kafaları sarılı, kan akan yaralarla... Biz ise, Şükrü Saraçoğlu'nda 30 bin seyircinin önünde Çeklere karşı, kaynakları çok yönlü korkularımızdan dolayı, galibiyet yolunu bulamadık, kafalarımız öne eğik ayrıldık.

Alçakgönüllülük iyi bir niteliktir, fakat bizim futbolcularımız zaman zaman kibre giden davranışlar sergilemek zorunda. Onlara ağabeylerinin zaferlerinden daha fazla anlatılması, hatırlatılması gerekecek. Fatih Hoca kendi üslubu ile basın toplantıda ‘’tesadüfen’’ kelimesi ile onlara anlatmaya çalıştı ama... Anlaşılan, yedek kulübesinde o kuvvetli karakterin sahaya taşınması için daha zaman var!

Bolt‘un motoru tekliyor!

Münih’te Okteberfest’e katılan Jamaikalı “Hayatımı da yaşarım, herkesi de geçerim!” maskesi takmış durumda. Ama Almanya’ya sarışın kızlarla bira içmeye değil, tedaviye gitti. Eee, 28 yaşına geldi, tek- tük çatırdıyor, uzman yardımı almaz ise hedeflerine ulaşamaz.

Tasarruf sağlayan çözümler burada !

ERTAN HATİPOĞLU

Elit ferdi sporda, özellikle zirvede 10 yıldan fazla kalmak, neredeyse imkansız bir şeydir. Hele atletizmin 100 metresini düşünürsek, tamamen işlevsel performansa dayandığından, zirvede kalmak değil 10 yıl, bir ay bile kalmak zordur.
Şöyle diğer sporlara baktığımızda, bu sürede kendi branşının tepesinde kalabilen ilk akla gelen isim asrın güreşçisi Hamza Yerlikaya’dır. 17 yaşında dünya şampiyonu olmuş, 13 yıl sonra yine Avrupa şampiyonu olmaya başarmıştı! Arada, tabi 2 olimpiyat şampiyonluğu ve sayısız dünya birincilikleri var.

DOĞUM KADINLARIN MOTORUNU SOĞUTUR

Kısacası, aynen otomobil motorları gibi, her sporcunun ‘’motoru’’ farklıdır ama bir ömrü vardır. Nasıl ki otomobillere “Şu kadar kilometre yolu var” deniliyorsa, elit sporcuların da ömrü öyle. Bayan sporcular bu konuda daha avantajlı, zira onların çocuk doğumları ile doğal dinlenme, ‘’motorlarını’’ garajda tutma özellikleri mevcut. Bir başka göze çarpan ise son zamanların çok yaygın olan doping cezalarından dolayı farklı dinlendirme olayıdır. İşte Justin Gatlin mesela motorunu zorunlu olarak kocaman 4 yıl garajda bırakmak zorunda kalmıştı… Doğal olarak, 10 yıldan fazla zirvede keyfi yapmaya devam etmektedir.

10 yıldan fazla, tam 12 yıl zirvede kalabilen muhteşem Carl Lewis’ten başkası değildir! İlk dünya şampiyonluğunu 1983 yılında, son unvanını uzun atlamada da olsa  1996 Atalanta’da kazanmıştı!

Linford Christie bir başka zirvede sınırları zorlamış sprinterdi. Onun ise çok farklı nedeni vardı… 25 yaşına kadar 10.44 gibi mütevazı derecesi ile kimseyi üzmedi,  neredeyse herkese geçiliyordu. 26 yaşında birden bire 10.04 koşunca, vitesi 4’e atmış,  yine de 10 yıldan fazla bir süre ile daha sonraki viteslerde kalmayı başaramamıştı!

MUHTEŞEM AMA HER ŞEYİN BİR SONU VARDIR

Usain Bolt,  başka, çok farklı bir sporcudur. 15 yaşında 20.57 gibi süper bir derece ile elit spora “Merhaba!” demiş, 19 yaşında artık bir dünya gençler şampiyonu ve rekortmeniydi: 19.97! O zamandan sonra hikayesini bilmeyen kalmamış, sadece atletizmin yüzü değil, bir dünya spor starı oluvermişti! Sadece 2009 yılında Berlin Olimpiyat Stadı’nda dünya rekoru ( 9.58) kırmadan önce, 80 bin kişinin duyduğu heyecanı bir bilseniz…

Kısacası, muhteşem bir kariyer ama her şeyin bir sonu vardır. Şimdi herkesin sorduğu soru bu: Bolt önümüzdeki yıl ve 2016 Rio’da unvanını koruyabilecek, zirvede kalabilecek mi? Son yılda pistlere 2-3 kez çıktı, derecelerinden kendisi bile memnun olmadı, saklanmıştı… Olabilir, dünya veya olimpiyat yarışları olmayan yıllarda onun gibi starlar ‘’motorlarını’’ dinlenmeye, rölantiye alırlar. Gündemde kalmaları için menajerleri birçok şey üretirler. Rakipleri genelde eleştirir, nasihat verirler. Aynen Gatlin’in yaptığı gibi… Eski şampiyonlar uyarısını çekerler, aynı Maurice Greene gibi…

TIFIL ATLETLER BİLE YÜZÜNE MASKE TAKAR

Usain onlara gülerek cevap bile vermez, kendini bilir, ne yaptığını nerede ne maske kullanacağını çok iyi hesabını yapmıştır. “Oktoberfest'te ne işi var?” diye soranlar gerçeği bilmezler. Bolt onların anlamaları için hiçbir şey yapmaz, tam tersine, “Hayatımı da yaşarım, herkesi de geçerim!” maskesi takmış durumda.  Aslında, bu maske en kıdemsiz atlette bile var, herkes neredeyse antrenmansız koştuğunu vurgulamaya çalışır, “Bakın! Çok yetenekliyim, çalışırsam daha neler yaparım, neler!”

Usain, Münih’te sakatlıkların tedavisi için ünlü Bayern Münih Doktoru Wohlfahrt’ın yanına gelmektedir. E, 28 yaşına geldi, tek- tük çatırdıyor, uzman yardımı almaz ise hedeflerine ulaşamaz. Tedavi ziyaretlerini saklamak ama aynı zamanda gündemde olmak ister. Bunun için sarışın kızlarla da fotoğraflar çektirir...

Seneye Dünya Şampiyonası var, rakiplerin de kendine göre problemleri var. Gatlin, Gay ve Powell da ilkbahar yıllarında olmayacak, alttan gelenler de Bolt’un koşabileceği 9.70 civarında dereceye ulaşmaları biraz zor ihtimal. Yohan Blake ve Kemar Bailey-Cole kendi grubunda ''sıkı markaja'' alınmış durumdalar...

Seneye “Yine Bolt” derken, Rio 2016 için aynı şeyi söylemek fantezi sayılır!

ALLAH'IN HAKKI ÜÇTÜR

Ertan Hatipoğlu

Tasarruf sağlayan çözümler burada !

Ne zaman “Hoca takımına 3 gün dinlenme verdi” haberi okusam, ilk önce güler, sonra içimde bir isyan başlar. Ne yani, takım maraton mu koştu, yoksa Everest tepesini Kuzey tarafından mı tırmandı?

Özellikle G.Saray gibi elit bir takımın hocası Cesare Prandelli bu tür aralara sebep ise, daha da duyarlı olmaktayız. Hocamız perşembe sabahı antrenmanını yaptırmış ve “Chao” deyip, bir sonraki antrenmanı pazartesi günü, diye ilan etmiş!

Bir profesyonel sporcunun antrenman-eğitim sürecini bu 3 gün dinlenme olayı nasıl etkiler? Tek kelimeyle: Olumsuz!
Bir kere “fazladan tamlama” prensibini bozar, antrenmanın “kesintisiz” kanununa da aykırıdır. Formda olanlar “geriye dönüş” biletini alır, formsuzlar ise hedefinden uzaklaşır.

Bir italyan’a süperkompenzasyon prensibini anlatmaya kalkışmayacağız ama Jakovlev’in bu konudaki eserlerine bir daha bakmasını önermekteyiz. Tecrübeli hoca da olsa insan zaman zaman bu tür “tazeliklere” ihtiyaç duymalıdır.

Hatırlayacaksınız,  3 gün dinlenmeleri Bursa takımında geçen yıl sevgili Christoph Daum,  birkaç kez uygulamıştı… Sonradan hayırlı bir iş için, oğluna gelin istemek için Almanya’ya gitmek zorunda kaldığı anlaşılmıştı. Hocanın mazereti vardı…

Acaba Prandelli benzeri bir nedenle mi takımı o kadar gün boş bırakıyor? Öyle bir durum varsa peşinen söylesin, biz anlayışlı insanız, anlamaya çalışırız…

Galatasaraylı futbolculara bir tavsiyemiz olacaktır: Siz siz olun, arada bir antrenman yapın, formdan düşmeyin!
Bazen biz hocalar da saçmalıklardan muaf değiliz…

PREMİER LİG BEYNİ KORUYOR

En son Londra derbisi Chelsea-Arsenal maçında  Thibaut Courtois ve Alexis Sanchez arasında çarpışma  kaleciyi kafasından yaralamış, saha kenarında tedavi gördükten sonra, takım  doktoru Eva Carneiro izniyle maça 14 dakika devam etmişti. Bu olay başta Headway Vakfı tarafından çok eleştirildi. Bilindiği gibi bu vakıf futbolcu kafa yaralanmalar ile ilgili  uzmanlaşmış bir kuruluştur. Chelsea takımın yaralanmış kalecisini yeniden oyuna sokmak son derece tehlikeli ve sadece kulüp doktorun alacağı bir karar olmaması gerektiğini vurgulamıştı.

Vakfın baskıları haklı bulundu ve Premier Ligi yönetimi yeni tıbbi kurallarını hatırlatalım:

-       Kafasında sakatlık geçiren herhangi futbolcu derhal oyun alan dışına çıkması gerekir.

-       Teknik ekip sakatlık geçiren futbolcuyu yeniden oyuna dahil etme kararı kesinlikle yasaklanıp, son karar kulüp doktoruna aittir.

-       Ev sahibi takım 3. Doctor temin etmek zorunda.O her iki takım doktoruna yardımcı olacaktır. Ayrıca, olayın videosunu izleyip, durum tespiti yapıp meslektaşlarına yardımcı olacaktır.

-       Premier Liginde oynayan her futbolcu aralıklı olarak nefroloji muayeneden geçmesi zorunlu olup, beyin sarsıntı geçirenlerin takibi kolaylaşacaktır.

Courtois ‘’Stanford Bridge’’ oyunun 10. Dakikasında sakatlandı, 14 dakika oynadıktan sonra diğer kaleci Petr Cech ile değiştirilmek zorunda kalmış, hastaneye götürülmüştü. Televizyondan gördüğümüz kadarı ile Thibaut’un kulağından kan akmaktaydı. Bu durumda onu yeniden 14 dakika da oynatmak son derece tehlikelidir.

İşin asıl enteresan tarafı Belçikalı kaleci önümüzdeki birkaç gün milli takımında Andora ve Bosna’ya karşı oynayıp, oynamayacağı. Belçika teknik direktörüne göre Courtois oynayacaktır, Mourinho da kendi tıbbi ekibine güvendiğini beyan ederek, bu ihtimali neredeyse gerçekleştirmiştir.

Tüm bu gelişmeler insanın aklına Petr Cech’in o ünlü kaskı  getirmiyor, değil. Hiç olmaz ise, tüm kaleciler bunun gibi önlem almaları, kural olarak tüm Dünyada uygulanmaya zamanı gelmedi mi? 

                       

                                                                                                            Ertan Hatipoğlu

EMRE'NİN MASKESİ

            

Aklın yolu birdir, derler…Fenerbahçe takımında yaş ortalamasından dolayı, eksik hazırlık dönemini telafi yollar aranırken, iki yoldan biri, yani yüklemeleri yükseltmeyi sakıncalı bulmuştuk. Geri kalan sadece bir yol, özel çeşitleme antrenmanları ile, takımın performans seviyesini yükseltme, seçenek olarak kalmıştı.

İşte, bu meyanda Emre Belözoğlu’nun kullandığı son 2 yılda özellikle, çok modern, bir o kadar sonuç veren bir metot - TRAİNİNG MASK 2.0! Dünyada son derece moda, çok yaygın bir çalışma türüdür. Yüksek rakımdaymış gibi, oksijeni basınç nedeni ile, güçlükle alınması, zorlaştırılmış şartlarda antrenman yapmaktır amacı. Üstelik yeni modellerde rakım seviyesini ayarlayabilir bir seçenek sunmaktadır. Şöyle düşünün: ‘’Ben Erzurum’da 2000 metre rakımda antrenman yapmak istiyorum!’’ dediğinizde, maske hemen ayarlanır ve siz o şartlarda çalışabilirsiniz.

Diyafram’ınızı güçlendirirken, anaerob (oksijensiz) kapasitenizi artırıyor, genel aerobik( oksijenli) seviyenizi yukarılara taşırken, tüm bunları daha kısa antrenman süresinde gerçekleştirebiliyor. Yani uzun ve meşakkatli antrenman yerine çabuk, dokunaklı bir çalışma ile tüm vazifeleri çözmeniz mümkündür. Genel dayanıklılık seviyesini tavana taşıdığı için, depar sayısını artmakta,  toparlanma süreçlerde azalma gözlenir.         

Tabi, kullananlar aynen yüksek rakımaymış gibi, özellikle uyum süreçlerinde antrenmanların şiddetine dikkat etmelidir. Emre olayında tespit ettiğimiz bir gerçek vardır. Tecrübeli futbolcu son derece profesyonel yönlendiriliyor. Sakatlık tedavi sürecini uyum sürecine saydı ve alıştırarak yüklemelerin şiddetini ayarlamış gözükmekte. Milli ara biterken o çok fazla yol almış olacaktır.

Özellikle, son zamanlarda Türk futboldaki duraklama süreci benzer modern metot ve araçlarla atlatılması daha kolay olacaktır. Emre kardeşimin kullandığı bu antrenman tekniği umarız mücadele, basket, yüzme ve atletizm gibi sporlara örnek olur, daha ileriye, hakettikleri seviyeye ulaşırlar! 

                                                                                                            Ertan Hatipoğlu

VARLIKTA YOKLUK

Filenin Sultanlarını izlerken  üzülmemek, bu kadar imkanlar içinde olmaları ve karşılığında bu performansa anlam vermek, inanın mümkün değil. Karşılarına gelen biraz dirençli, biraz voleybol kültürü olan her takıma boyun eğilmelerine inanın insanı üzüyor.

Bir ülkenin herhangi bir spor dalı başarılı olması için 4 faktör vardır: yetenek seçimi, antrenman-eğitim süreci, ülkedeki o spora verilen değer ve sonuncusu- materyal ve finans olanakları. Uzaydan da baksanız bizim voleybolumuzda en-zayıf nokta antrenman-eğitim sürecidir. Diğer faktörlerde zaten Dünyayı kıskandıracak kadar ilerideyiz…

Filenin Sultanlarını dize getiren işte bu antrenman süreci. Bizim sultanlarımız formsuz ve yorgun gözükmekteler. Bulgaristan maçında rakip Vasileva gibi örneğin, yüzlerinde o taze ifadeyi göremedik. ‘’Sportif form’’ ve ‘’antrenmanlı’’ sporcu arasında o büyük fark iyi anlaşılmamış, her turnuvaya  neredeyse sadece ‘’antrenmanlı’’ gidildiğini görmekteyiz. Hal böyleyken, sürpriz malubiyetler, elenmelerden kurtulamıyoruz. Özellikle Dünya Şampiyonası gibi 100% süper formda olmamız gerekirken. Kısacası, yanlış planlanma, her Grand-prix’e ayni takım ile iştirak,  jetlag fiyaskoları…

Sporcular tarafından düşünürsek, gergin Türkiye, Şampiyonlar ve ÇEV ligleri için forma girme mecburiyeti. 2-3 girmeye mecbur olmadığımız Grand-Prix turnuvalar ve Dünya Şampiyonası. Şimdi söyleyin, bir yılın içinde 5-6 kez forma girmek mümkün mü? Değil…

Brezilya ve İtalya her turnuvaya katıldılar, ama öylesine, rotasyon uygulayarak... Şimdi Dünya Şampiyonasında, yani gerekli anda çok farklı, formda ve sağlam gözüküyorlar. Planlanma, strateji bu- turnuvaları sadece hazırlık amaçlı kullanırlar ve oradaki sonuca bakmazlar. Yılın en-önemli musabakasında zirve yaparlar. Biz ise ayni sporcuları her organizasyonda kullanmaya çalışırız.   

Kuşlar son baharda sayılırmış, derler…

                                                                                                            Ertan Hatipoğlu

NOT: Bu yazı yaklaşık 10 gün önce, Sırbistan ve Bulgaristan hezimetlerinden sonra yazılmıştır!

ÇADIR'IN ANAHTARI

Süper ligimizin daha 5 maçları henüz oynandı ortalık sakat futbolculardan geçilmiyor. Fatih Hocamız kimi kalede oynatacak bulamaz halde, transfer edilmiş çok pahalı yıldızlar en-az bir kez sakatlanıp, takımlarına katkılarını veremez durumdalar. Bunların yanına ‘’kız fizikli’’ futbolcuları da ilave edersek…

Kasların kuvvet ve sağlamlığı sırı galiba beklenenden daha basit ve bize yakınmış. E, hemen antrenman yapmadan olacak, diye düşünmeyin, ama bir vitamin var ki, yardımcı olacaktır.

Herkesin bildiği vitamin D bir çok deneyden sonra, doğru miktarda her gün alındığında kas fibillerini (doku hüçreleri) güçlendirdiği ortaya çıkmış durumda! Bir çok sporcu üzerinden yapılmış araştırma, D vitamini seviyesi yüksek olanlarda daha güçlü oldukları ortaya çıkmıştır. Bir çok kişi D vitaminin sadece kemiklerin kalsiyum emiliminde önemli rol oynadıklarını düşünmektedir oysa ki, kas kuvvetine katkıları fazla olduğu ortaya çıkmış durumda.

 

O zaman futbolcularımızın önünde ne miktarda kullanmam gerekir sorusu gelmektedir? Bilim adamlarına göre, günlük doz 0.015 mg. olmalıdır. Bu miktar yaklaşık 100 gram balıktan temin edilir.

Balık sevmeyenler için yumurta, süt veya  tahıllar gibi seçenekler mevcuttur.

Doğal tüketin, ayakta kalın!

                                                                                                            Ertan Hatipoğlu

EMRE BELÖZOĞLU OLAYI

            

Emre Belözoğlu türk futbolu ve en-son Fenerbahçe Kulübüne uzun yıllar hizmet etti, etmeye de devam etmektedir. Epey bir zamandan beri de elit sporun olmazsa olmazı haline gelmiş sakatlıklarla başı derttedir. Eskiden Hamstring problemi vardı, özellikle Atletico Madrid takımında oynadıktan sonra, o sakatlıktan kurtulmuş, bu sefer kasık problemleri nüks etmişti…Atletico’nun fitness hocası Oscar Ortega ve  takım doktoru Jose Villalon Emre’nin Hamstring problemini çözdüler ve  uzun zamandan beri o bölge sessiz kalmış, futbolcu başarılı oynuyordu. Fenerbahçe takımına döndükten sonra, Emre bu sefer kasık bölgesinden problemlerden dolayı bir çok maça çıkamadı, tedavi görüyordu.

Bu sezon çok iddialı, formda, özellikle isabetli pas oranı katkısı ile Fenerbahçe takımına tam faydalı oluyordu.

Derken…

Bu sefer antrenmanda Hamstring'lerinde 2. Derecede yırtık oluşmuş, yine  tedaviye başlamıştı. Süreç belli- 2-3 hafta takıma katkısı olamayacak, Milli maçına çıkamayacaktır. Yine kulübün sağlık ekibi seferber olacak, mucizelere imza atmak için uğraşılacaktır...    

Hamstring kasının sakatlanan bölgesine yine belli prosedürler uygulanacak, arızalanan bölge bir an önce düzelmesi istenilecektir. Tüm bunlar güzel de, sakatlığın sebebini bulmak, o duruma düşmemek daha önemli değil mi?

Emre gibi tecrübeli, son derece iyi bir profesyonel hemen hemen her ihtimalin tedbirini almış, fazladan titiz davrandığından hiç şüphemiz yoktur. Ama, yine de lafı fazla dolaştırmadan, söylemek zorunda hissettik...   

Kalça kemik ve femur (uyluk) kemik başının tutulduğu yerde kalça eklemi dediğimiz bir yuva vardır. Femur kemik başı orada, belli yuvada hareket eder. Elit sporda, özellikle futbolda bazı hareketlerde o femur başı kapsülde(yuvada) pozisyonunu az bir şey değiştirir ve geri yuvasına dönmeyerek, bir kaç gün içinde başka yuva kurar. Biraz daha farklı açılı… Genelde bu olayı sporcular hissetmez, önlem almazlar. Yeni yuvasında bu sefer farklı sinirlere dokunulurken, Hamstring gibi bölgeler ‘’uyarısız’’ kalırlar ve ilk süratli antrenmanda hasar oluşur. Sporcu da şaşırır, anlam veremez…Çözümü ise hiç bulamaz, tedavi üzerine tedavi görür…

Bizden bu kadar, önlemini takım ekibine bırakmaktayız...

                                                                                                            Ertan Hatipoğlu

FENERBAHÇE'NİN TELAFİ YOLLARI

Fenerbahçe futbol takımı malum geçen yıldan beri Şampiyonlar Lig’ine gidemiyor, ciddi bir parasal gelirden, ayrıca Dünya futbolundan uzak kalmaktadır. Bu yaz hazırlık döneminde, Avrupa’nın önde giden takımları ile oynanan hazırlık maçları bu boşluğu bir nevi doldurmak amacı ile yapıldı. Bu konuda o planlama ve bağlantıları organize edenler, gerçekten takdir edilecek kişilerdir.

Şampiyonlar ve Avrupa lig maçları başlamışken, Fenerbahçe takımı hem finansal hem de seviye çıkarlarını en-azından korumak, kayıplarını telafi etmek zorunda. Sadece forma satışları ile, bu çark dönemeyecek, amatör branşlar da olumsuz etkilenecektir.   

Bu durumdan kurtulmanın tek yolu Asya kıtasındaki  ve okyanus ötesi ünlü takımları ile dostluk maçları yapmaktan geçmektedir. Malum, Asya ve Kuzey Amerika’nın kulüpleri Avrupa’dakiler gibi yoğun sezon geçirmiyor, kısacası bu tür maçlara, özellikle Türkiye’nin şampiyon takımı ile maç oynamaya fikrine sıcak bakacaklardır.

Fenerbahçe takımına gelince, o maçları hafta arasında, özellikle Milli aralarda, sezon sonuna kadar yapılır. E, biraz yol yorgunluğu olacaktır, ama iyi bir organizasyon ve uçuş planları ile, üstesinden gelinir. Ayrıca, milli aralarda oynayamayan milli futbolcuların yerine gençleri oynatıp, yeni yetenekleri keşfetme ve takımı yavaş yavaş gençleştirme yoluna start verilir. Saat farkı ve jetlag olayına gelince, toplam iki günde didip, maç oynayıp dönülürse sadece yol yorgunluğu oluşur, o kadar. Organizma uyum süreçleri ile yıpranmaz, peşinen söylememizde fayda vardır... Yılda 5-6  maç yapılsa hem kulüp kasasına para girer, hem de yukarıda saydığımız diğer faydalar elde edilir.

Bu maçların organizasyonunda hiç kuşkusuz, takım sponsorları da devreye girecektir.

Çalışan demir ışıldar, demişler...

                                                                                                Ertan Hatipoğlu